Ο λαός μίλησε. Εντάξει ίσως όχι εμφατικά στην κάλπη με αυτή την αποχή, αλλά μίλησε. Όσοι προέβλεπαν το προηγούμενο διάστημα μια πολύ σημαντική αποχή από τις ευρωεκλογές έπεσαν μέσα. Πολλοί θεωρούν οτι η αποχή είναι μια απολίτικη στάση ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά. Είναι όμως έτσι πάντα; και κυρίως είναι έτσι για την συντριπτική πλειοψηφία όσων απέχουν; Μόλις ένα χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές καταγράφεται σε απόλυτους αριθμούς μια αποχή που υπερβαίνει τους 1.500.000 ψηφοφόρους σε ότι αφορά όσους δεν προσήλθαν σε αυτή την κάλπη , ενώ ήταν πιστοί στο ραντεβού τους με την λαϊκή ετυμηγορία ένα χρόνο πριν. Δεν μπορεί λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί να χτυπήθηκαν από τον ιό της απολιτίκ στάσης και σκέψης.
Η τελευταία κάλπη φιλοτεχνήθηκε απο τους πολίτες με καμπάνες και καμπανάκια για όλους. Κι επειδή το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαίνεται τα τελευταία χρόνια να πάσχει από κάποιας μορφής κώφωση η αποχή αυτή μοιάζει με μια μεγάλη καμπάνα που οσο κι αν προσπαθούν άτεχνα οι πολιτικοί μας να την παρουσιάσουν ως καμπανάκι μάλλον ματαιοπονούν και προκαλούν τουλάχιστον θυμηδία.
Κάτι άλλο συμβαίνει λοιπόν και αυτό το άλλο μοιάζει να μην είναι μονοδιάστατο ,αλλά πολυπαραγοντικό. Η γενική δυσπιστία του κόσμου στην πολιτική, η δυσπιστία σε αυτό που ονομάζουμε Ευρωπαϊκή ένωση, η δυσπιστία στον πολιτικό λόγο από όπου κι αν εκφέρεται είναι μια μόνιμη κατάσταση στην ψυχοσύνθεση της πλειοψηφίας όχι μόνο των Ελλήνων πολιτών, αλλά και των υπολοίπων Ευρωπαίων. Η κρίση της πολιτικής και του πολιτικού λόγου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει λάβει πλέον κολοσσιαίες διαστάσεις , ακόμα και η πιο σοβαροφανής βερσιόν, ο καθένας εδώ διαλέγει οτι θέλει, έχει κενά και κυρίως μια soft αντιμετώπιση των πραγματικών αναγκών των πολιτών και ειδικά στην εποχή μας τιμωρείται, και θα τιμωρηθεί ακόμα πιο εμφατικά στην επόμενη κάλπη.
Τα εκατομμύρια των πολιτών που ούτε καν σκέφτηκαν να ψηφίσουν την Κυριακή στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα , όπως φάνηκε και εκ του αποτελέσματος σε όλες τις πλευρές. ένα μήνυμα που ούτε δυσανάγνωστο είναι ούτε με μια μόνο ανάγνωση. Σε κάποιους ο λαός ζήτησε απλά να σοβαρευτούν, για κάποιους άλλους απλά αδιαφόρησε παγερά, σε άλλους είπε οτι η αλαζονεία και η υιοθέτηση άλλων ταυτοτήτων από ξένα καλάθια έχει επιπτώσεις σοβαρές. Σε όλους όμως η αποχή κάτι θέλει να πει συγκεκριμένο και καθαρό. Όποιος δεν λάβει το μήνυμα της κάλπης της Κυριακής και πολύ περισσότερο δεν το αποκωδικοποιήσει σωστά θα βρεθεί σύντομα μπροστά σε μεγαλύτερη καθίζηση. Η αποχή τελικά μπορεί να μην συνιστά μια υπεύθυνη πολιτική στάση κατά την στερεοτυπική φράση, μπορεί όμως σε ορισμένες συνθήκες να οδηγήσει σε πιο υπεύθυνες πολιτικές αποφάσεις το σύνολο του πολιτικού φάσματος , είτε μιλάμε για την κυβέρνηση , είτε για την αντιπολίτευση ελάσσονα και περισσότερο ελάσσονα, μιας κια η μείζονα αγνοείται.
